Bir Ülkeyi Eğitim Kurtarır

Bir Ülkeyi Eğitim Kurtarır

Tarihe adını zekâsı, ahlakı, merhameti ve cesaretiyle yazdırmış bir milletiz. Ancak bugün büyük bir tehlike ile karşı karşıyayız: Erdemli insan neslini kaybediyoruz. Gürültü çıkaran boş kalabalıklar makamları işgal ediyor, hakikatin sesi duyulmuyor. “Takke düştü, kel göründü” ve “Kral çıplak” sözleri, belki de en çok bugünü anlatıyor.

Konu ne yalnızca ekonomi ne de ağaç… Mesele insan! Çünkü insan yozlaşırsa toplum da çürür.

Bugün yetişen bazı gençler suç makinasına dönüşüyor. Cahil, cani ve vicdansız bir insan tipi ortaya çıkıyor. Kadın cinayetleri artık olağan hale geldi; öyle ki bir gün kadın öldürülmese, “anormal” karşılanıyor. Şimdi de çocuklarımız hedefte. Bizden bu vahşeti normal görmemiz isteniyor.

Oysa bir kadın kendinden vazgeçebilir ama evladından asla! Bizler de bir avuç kalsak bile evlatlarımızdan vazgeçmeyeceğiz. Bu düzenin kirli çarkına teslim etmeyeceğiz. Yeter artık, bu bozuk düzen durdurulmalı!

Bugün Türkiye’de 61 bin 111’i resmî, 14 bin 352’si özel, 4’ü açık öğretim olmak üzere toplam 75 bin 467 okul var. Bu kadar okul varken neden ülke olarak geriye gidiyoruz? Çünkü eğitim yalnızca bina ya da diploma değildir. Eğitimin asıl amacı erdemli, adaletli, merhametli ve dürüst insanlar yetiştirmektir.

Gerçek eğitim insanı dönüştürür. Ona ülkü kazandırır, değer katar. Eğitimli bir insan elinden ve dilinden kimseye zarar gelmez. Boş işlerle uğraşmaz; ülkesini ileriye taşımak için çalışır. Bugün genç yaşta eline silah alıp cana kıyan çocuklarımız olmazdı.

Artık beton binalarla övünmeyi bırakmalıyız. Atalarımızdan miras kalan vatanımıza sahip çıkmak için gerçek bir eğitim seferberliği başlatmalıyız. Öğretmeni güçlü, aileyi sürece dahil eden, ahlak ve değerlerle bütünleşmiş bir eğitim sistemi kurmak zorundayız.

Ben son nefesime kadar haykıracağım: Bir ülkeyi yok olmaktan kurtaracak tek şey eğitimdir.

Nitekim ulu önderimiz Mustafa Kemal Atatürk bizlere bunu öğretmişti.

Ve unutmayalım; din tüccarlarının kirlettiği inancımızın ilk emri de “oku”dur. Son dönemeçteyiz: Ya hep birlikte yok olacağız ya da hep birlikte var olacağız.