Küçük Esnaf: Şehrin Sessiz Kahramanı

Her sabah kepenk açan bir bakkalın sesiyle başlar hayat.

Fırından yükselen ekmek kokusu, berberin “buyur ağabey” deyişi, manavın tezgâhını özenle dizmesi…

Bunlar sadece rutinler değildir; bir şehrin hafızasıdır.

Ama farkında mıyız?

Bu sesler, bu kokular, bu samimiyet yavaş yavaş kayboluyor.

Yerine, birbirinin aynısı dev zincir marketler, soğuk ışıklı alışveriş merkezleri ve isimsiz internet mağazaları geliyor.

Küçük esnaf yalnız kaldı…

Oysa küçük esnaf, bir ilin, bir ilçenin, bir mahallenin belkemiğidir.

Çünkü kazandığını yine oraya harcar, çocuğunu o okulda okutur, derdini o mahallede paylaşır.

O giderse, mahalle sadece binalardan ibaret kalır.

Halk olarak unutmamamız gereken bir şey var:Küçük esnafa sahip çıkmak, kendi şehrimize sahip çıkmaktır.Bugün bakkalından alışveriş yapmak, kasabına uğramak, terzine iş vermek bir iyilik değil, bir vefa borcudur.Yarın kepenkler birer birer kapanırsa, o ışıklar sönmeye başlarsa,bilelim ki o sadece bir dükkânın kapanışı değil, bir mahallenin kalbinin duruşudur.